Bull, Olaf (1883 - 1933)

Olaf Jacob Martin Luther Breda Bull (10 November 1883 – 29 June 1933) was a Norwegian poet. He was nominated for the Nobel Prize in Literature six times.

Olaf Bull (1883–1933) oli norjalainen runoilija. Hän oli 1900-luvun alun Norjan huomattavimpia lyyrikoita. Bull kirjoitti varsinkin luonnontunnelmasta. Hänen isänsä oli kirjailija Jacob Bull. Bullin varhaisessa runoudessa korostuu hurmioitunut elämäntunto, myöhemmissä tuskainen mietiskely. Hän käsitteli hiotuissa runoissaan unelmien ja todellisuuden välillä vallitsevaa, tuskaa tuottavaa ristiriitaa.

Olaf Jakob Martin Luther Breda Bull (10. november 1883–23. juni 1933) var ein norsk lyrikar og forfattar, son av folkelivsskildraren og teologen Jacob Breda Bull. Han kan kallast ein tidleg modernist, og var godt likt av lesarar og kritikarar i si samtid. Bull budde i periodar i Frankrike og Italia, men oppnådde likevel å bli kalla for «Oslo-diktar». Han var fødd og døydde i hovudstaden, og skreiv fleire dikt knytte til byen, som «Oslo-hus» og «Vintersolhverv».

Dikta til Bull vitnar om stor kunne og uvanleg sensibilitet, og om kor djupt han sleit med angst og depresjonar. Kjensleregisteret spenner frå dei djupe avgrunnar til augneblinkar av overstrøymande livskjensle. Biletspråket er nær knytt til konkrete fenomen eller situasjonar.

Bull skreiv gjerne sentrallyrikk, og viktige motiv i diktinga hans er våren, kjærleiken, kunsten, æva, tida, døden og angsten for tomromet. Fleire av desse motiva kan vera til stades i same diktet. Eit spørsmål som kjem att og att, er om kunstnaren gjennom å skape kunst på sett og vis kan redde det som er dømt til å gå til grunne, bevare det «dypt og blivende» i «digtets evige, unge alabast» som det heiter i det best kjende diktet hans, «Metope», som òg er eitt av dei mest verdsette i norsk litteratur. Det handlar mellom anna om korleis kunstnaren 'vinn' over døden. Han heldt han seg stort sett til eit tradisjonelt formspråk som han nytta på ein personleg måte.

Olaf Jacob Martin Luther Breda Bull, född 10 november 1883 i Oslo, död 23 juni 1933, var en norsk författare, son till Jacob Breda Bull.

Bull anses vara en av de främsta lyrikerna i nordisk 1900-talslitteratur. Hans första diktsamlingar präglas av en extatisk livskänsla, som i Digte (1909), men efterhand framträder grubblaren i honom och hans senare lyrik, t.ex. Metope (1927) och Oinos og Eros (1930) är präglad av smärtfylld reflexion.

Av helt annan karaktär är diktsamlingen De hundrede år (1928), som är en överblick över norskt samhälls- och kulturliv under 1800-talet.

Påverkan av Bergson kan skönjas på flera ställen i hans lyrik och framträder tydligt i de lyrisk-filosofiska universitetskantaten Ignis ardens i Brinnande eld (1932).