Færing [no]

Ein færing er ein open, spissgatta robåt med to par årar, og ofte òg med segl, òg er utbreidd frå Rogaland til Finnmark. Færingen har vore i bruk i svært lang tid og er oftast mellom 12 og 14 fot lang. Færingen er truleg av de eldste robåtene i Noreg, og var i bruk ei god stund før vikingtida; Halsnøybåten frå rundt år 400 var ein færing, det var òg Gokstadfæringen frå rundt år 900.

I gamle dagar hadde så godt som kvar gard langs kysten nord for Agder minst ein færing. Han vart nytta til fiske nær land, transport av sauer og geiter når dei skulle på beite på holmar og øyer, eller når dei måtte transporterast over fjorden. Han vart òg nytta for å transportera høy, ved, varer frå handelsmannen og fleire andre oppgåver. Der dei ikkje hadde annan kyrkjebåt for dei til kyrkja og tinget i færing.

Færing (fra norrønt feræringr, «firer») er en åpen robåt med to par årer. Det finnes færinger av alle robåttypene fra Rogaland til Finnmark. De fleste er spisse i begge ender (spissgattede), men færinger med akterspeil (flate bak) finnes også.

Mange steder finnes det en egen størrelseskategori for båter med to par årer og et ekstra halvrom i midten på 30-50 cm av båtlengden. Denne går under ulike navn som halvromsfæring (Midt-Vestlandet), mell'færing (geitbåter på Nordmøre; egentlig «mellom-færing») eller hundromsfæring (nordlandsbåter i Nord-Norge). Når halvrommet er ekstra langt, 60–70 cm, kunne man ha årefester her, der et barn kunne ro.

Overgangen til seksæring blir på disse båtene nokså flytende. På Sunnmøre kaltes en slik båt gjerne «kjempefæring». I Trøndelag (Åfjordbåt) kalles en halvromsfæring ofte bare «færing», mens en færing uten halvrom kalles «toknefæring».