Other languages: Heddal stavkyrkje (norwegian bokmål)
Heddal stavkyrkje er antakelig bygd på 1200-talet, og er den største av stavkyrkjene i Noreg. Sponkledningen og dei mange takflatene tak over tak er karakteristiske trekk som vi forbinder med stavkyrkjene, og dette gjev kyrkja eit autentisk uttrykk. Men i røynda er kyrkja sterkt ombygd. Ho har gjennomgått omfattande endringar i to omgangar sidan 1849, slik at det i dag ikkje er mykje att av middelalderstavkyrkja. Av det opphavlige materialet er det meste skifta ut, men hovudvolumet er stort sett som før ombyggingane. Både skip og kor har takryttarar, noko som er ulikt dei andre stavkyrkjene. Portalen er frå middelalderen og er rikt utskåren med rankar og dragar. Under ombygginga i 1849-51, som arkitekt Nebelong sto for, forsvann heile det tidlegare interiøret. Med den seinare restaureringen, som ble avslutta i 1955, søkte ein å gjenskape det tapte middelalderinteriøret, og dermed forsvann også Nebelongs kyrkjerom, som var prega av seinempire og nasjonalromantisk stil. I samband med dette store rekonstruksjonsarbeidet vart det avdekka fleire eldre veggdekorasjonar – figurfriser, ornament og draperidekor som i dag er synleg under veggdekoren frå 1660-talet. Altertavla er datert 1667, og krusifikset over korbogen er skåren av Dagfinn Werenskiold. Døypefonten er skåren ut av midtstolpen som sto i koret. Ein utskåren stolpestol og ein kyrkjebenk frå middelalderen er også bevart. Kjelder: Anker, Leif: De norske stavkirkene, Oslo 2005