Holin vanha kirkko (norj. Hol gamle kyrkje) on Holin kunnassa Buskerudin läänissä Norjassa sijaitseva puinen ristikirkko, joka rakennettiin alun perin sauvakirkoksi 1200-luvulla. Rakennukseen on vuosisatojen mittaan tehty useita muutoksia, ja alkuperäisestä kirkosta on säilynyt vain apsis.
[fi]Other languages: Hol gamle kyrkje (norwegian bokmål)
Hol gamle kirke er en kirke med antatt opprinnelse på 1200-tallet i Hol kommune.
Kirken er den eldste i Hol prestegjeld og er første gang nevnt i et skriv fra 1328, da som en liten stavkirke med svalganger. Kirkens apsis er antatt å stamme fra denne opprinnelige kirken, men nøyaktig datering er ukjent. Tidligere var gamlekirken hovedkirke for hele Hol, bortsett fra Dagali, som hørte til Uvdal kommune.
Kirken er ombygd og utvidet flere ganger. Både på 1500-tallet, i 1697 og i 1798-99. Senere ble den ombygd i 1888 og 1938. Det er antatt at golvet i kirken er staver fra den gamle stavkirken. Prekestol og døpefont er fra renessansen (1697), altertavle (1703) har nattverden som motiv. Prekestolen er plassert over alteret. Kirken er også kjent for en urinrenne i sin apside.
Det er egen kirkestue og prestestue på sørsiden av veien. Kirkestuen var for kirkefolket, prestestuen var for presten.
Hol gamle kyrkje Hol gamle kyrkje er bygd og bygd om i fleire omgangar. Det stavbygde sakristiet aust for koret er den eldste delen av kyrkja. Opphavleg har heile kyrkja vore bygd i stavkonstruksjon, og truleg var ho ganske lita. Den fyrste endringa var det tømra tilbygget som i dag utgjer den smalare, vestre delen av kyrkjeskipet, truleg frå 1500-talet. I 1697 fekk kyrkja nytt og større kor og apside, men i 1798-99 vart desse bygningsdelane, attåt den stavbygde delen av skipet, rivne. Deretter vart det noverande koret og den breie delen av kyrkjeskipet reist i lafta tømmer, og apsiden vart atterreist som sakristi.
Ved ombygginga i 1798-99 fekk det nye skipet og koret tredelt himling med horisontalt midtparti og skrå sideflater, medan apsiden og skipets vestutbygg har flat himling. Kyrkjeinteriøret vart restaurert i 1938 under leiing av arkitekt Halvor Vreim. Då vart også vindauga, som var endra i 1882, førte attende til opphavleg form. Interiøret vart måla i 1830-åra, men i 1950 vart himling, vegger, døypefont og preikestol avluta etter framlegg frå restaureringskonsulent Finn Krafft. Preikestolen frå 1696 er fest til veggen over alteret. På alteret står ei renessansealtertavle med måleri av Nattverden. I framgrunnen ser ein den flyktande Judas, og på bordet står eit fat med påskelammet. Kjelder: Christie, Håkon og Sigrid: Norges kirker, Buskerud I, Oslo 1981 Rasmussen, Alf Henry: Våre kirker. Norsk kirkeleksikon, Kirkenær 1993