Christensen, Lars (1884 - 1965)

Lars Christensen (6 April 1884 – 10 December 1965) was a Norwegian shipowner and whaling magnate. He was also a philanthropist with a keen interest in the exploration of Antarctica.

Lars Christensen (6. huhtikuuta 1884 Sandar, Norja – 10. joulukuuta 1965 New York, New York, Yhdysvallat) oli norjalainen liikemies ja laivanvarustaja, jolla oli yksi 1900-luvun alkupuoliskon suurimmista valaanpyyntiyrityksistä. Hän rahoitti myös monia tutkimusmatkoja Antarktiksen alueelle.

Lars Christensen syntyi 1884, ja hän oli laivanvarustaja Christen Christensenin poika. Lars aloitti varustajana 1907, ja vuonna 1908 hän perusti oman valaanpyyntiyrityksen Sociedad Ballenera Christensen y Cian, jonka satama oli Chilessä.

Christensenin yritystoiminnan toinen vaihe alkoi 1920-luvun alussa, kun hän sai haltuunsa ison osan appiukkonsa AS Thor Dahl -yrityksestä tämän kuoleman jälkeen. Christensenin yrityksen alaisuudessa oli Thor Dahlin lisäksi muitakin yrityksiä, ja siitä tuli yli 30 vuoden ajaksi yksi merkittävimpiä valaanpyyntiyrityksiä. Samaan aikaan Christensen osallistui myös Antarktiksen tutkimiseen. 1920-luvun puolivälistä eteenpäin hän rahoitti yhdeksää tutkimusmatkaa Antarktiksen vesille. Näiden aikana Norjaan liitettiin tai pyrittiin liittämään Bouvet’nsaari, Pietari I:n saari ja Kuningatar Maudin maa.

Lars Christensen (6. april 1884–10. desember 1965) var ein norsk kvalfangstreiar og konsul. Han utrusta ni vitskaplege ekspedisjonar til Antarktis og deltok sjølv på fire av dei.

Christensen byrja som skipsreiar i Sandefjord i 1907 og vart frå 1909 aktiv i norsk kvalfangst. Frå 1920 sat han i leiinga for A/S Thor Dahl, og dessutan fleire andre kvalfangstselskap og Framnæs Mekaniske Værksted.

Christensen finansierte mellom anna dei fire Norvegia-ekspedisjonane med selfangaren «Norvegia» i tidsperioden 1927-31. Den første ekspedisjonen annekterte Bouvetøya for Noreg 1. desember 1927. Selfangaren «Norvegia» var moderskip for den første flyginga inn over Antarktis, segla heile Antarktika rundt og kom heim til Noreg 15. mai 1931.Lars Christensen finansiert, og leia dei fire Thorshavn-ekspedisjonane.

Under andre verdskrigen var Christensen i seks år finansråd ved den norske ambassaden i Washington i USA og medlem av rådet i Nortraship.

I 1917 vart han utnemnd til Kommandør av Dannebrogordenen. Han vart i 1931 utnemnd til Riddar av St. Olavs Orden og i 1944 fekk han Kommandørkrossen med Stjerne av St. Olavs orden. I tillegg var han Kommandør av Vasaordenen og den franske Æreslegionen. Han hadde Haakon VIIs Frihetskors, Gunnerusmedaljen, Det Kongelige Norske Videnskabers Selskabs gullmedalje og American Geographical Society sin Livingstonemedalje.

Christensen var æresdoktor ved St. Olaf College i Minnesota og æresmedlem i Det Norske Geografiske Selskab og i Det Kongelige Norske Videnskabers Selskab i Trondheim. Han er æresborgar av Granby i Quebec, Canada.

Christensen donerte mellom anna Hvalfangstmuseet til Sandefjord by og finansierte Sjøfartsmuseet i Oslo.

Fleire stader i Antarktis er kalla opp etter han, blant anna:

• Lars Christensen-toppen på Peter I. Øy
• Lars Christensen Land, òg kjent som Mac. Robertson Land
• Lars Christensen Coast i australsk sektor
• Christensenbreen på Bouvetøya

Lars Christensen, född 6 april 1884 i Sandar i Vestfold, död 10 december 1965 i New York, var en norsk valfångstredare och konsul. Han finansierade nio vetenskapliga expeditioner till Antarktis (däribland Norvegia-expeditionerna), och deltog själv på fyra av dem. Han donerade även Hvalfangstmuseet i Sandefjord och Sjøfartsmuseet i Oslo. Under andra världskriget var Christensen under sex år finansråd vid den norska ambassaden i USA, och medlem av Nortraships råd.

Vulkanen Lars Christensentoppen på Peter I:s ö, som utforskades av två expeditioner initierade av Christensen, är döpt efter honom. Även glaciären Christensenbreen på Bouvetön har sitt namn efter Christersen.