Diriks, Christian Adolph (1775 - 1837) [no] - Deprecated

Christian Adolph Diriks (11. marraskuuta 1775 Kööpenhamina, Tanska – 16. joulukuuta 1837 Kristiania, Norja) oli norjalainen juristi, Eidsvollin kansalliskokousedustaja ja ministeri.

Christian Adolph Diriks (11. november 1775–16. desember 1837) var ein dansk-norsk jurist som var utsending til riksforsamlinga på Eidsvoll i 1814.

Diriks var fødd i København. Han byrja sturdere i 1790, og stod til cand. jur. i 1795. Frå 1799 arbeidde han ved hoff- og stadsretten i København. År 1806 vart han tilsett assessor i Kristiansands stiftsoverrett. 1809 var han prisekommissær for den engelske konvoien som vart innteken til Kristiansand. Han var byfut og sorenskrivar i Laurvig frå 1812.

Dei 24 stemmerettsføre i Larvik valde Diriks til representant på riksforsamlinga under eit møte i kyrkja den 4. mars 1814. På Eidsvoll høyrde han til sjølvstendepartiet, og sat i reglementskomitéen og konstitusjonskomitéen. Han var såleis ein av dei som redigerte utkasta til Grunnlova, og han hadde stor innverknad på dette arbeidet.

Diriks var også med på det overordentlege stortinget 1814, men då som representant frå Kristiania. 18. november 1814 vart han statsråd i den nydanna regjeringa, som sjef for politidepartementet (seinare kalla justis- og politidepartementet). Dette embetet hadde han fram til 1825. Han vart då flytta over i kyrkje- og undervisingsdepartementet. Dette departementet var han sjef for fram til 1836, då han under ei politisk krise vart tvinga til å søke avskjed.

På sine eldste dagar gjekk Diriks mot feiringa av grunnlovsdagen 17. mai, då han meinte det var ein provokasjon mot Sverige.

Christian Adolph Diriks var far til fyrdirektøren og teiknaren Carl Fredrik Diriks. Han døydde i Kristiania.

Christian Adolph Diriks (født 11. november 1775 i København, død 16. desember 1837 i Christiania) var en norsk jurist og deltager på riksforsamlingen i 1814.

Diriks var født og oppvokst i Danmark, og kom til Norge da han var 30 år gammel.

Han var byfogd og sorenskriver i Laurvig (Larvik). De 24 stemmeberettigede i byen valgte ham til representant på riksforsamlingen under et møte i byens kirke den 4. mars 1814. Han sluttet seg til selvstendighetspartiet, og satt i reglementskomitéen og konstitusjonskomitéen. Dermed var han en av de som redigerte utkastene til Grunnloven, og han fikk stor innflytelse på dette arbeidet. I dagene 2. til 8. mai var han også riksforsamlingens president. I 1814 bodde han sannsynligvis i daværende Kirkegaten 3 (Alleen) i Larvik. Av dagbøkene til andre Eidsvoldsmenn kan man se at han ble fremhevet som en meget sindig og effektiv møteleder og en skarpskodd jurist med stor oversikt også over andre lands statsforfatninger.

Diriks ble Norges første professor i juridiske fag, da han ble utnevnt til en stilling ved Det Kongelige Frederiks Universitet i Kristiania. Han ble imidlertid bare et år i professorstillingen, og rakk derfor ikke å profilere seg i dette embetet.

Han ble Norges første stortingspresident, og senere statsråd, først i Justisdepartementet og senere i Kirkedepartementet. På sine eldste dager gikk han imot feiringen av 17. mai, som han mente var en provokasjon mot Sverige.

Diriks mottok storkorset av Nordstjerneordenen i 1818. Fra 1824 var han medlem av Det Kongelige Norske Videnskabers Selskab i Trondheim.

Diriks er gravlagt i familiens gravsted på Vår Frelsers gravlund, sammen med blant annet sin sønnesønn maleren Karl Edvard Diriks (1855–1930).

Christian Adolph Diriks var også far til fyrdirektøren og tegneren Carl Fredrik Diriks (1814–1895).

Christian Adolph Diriks, född den 1 november 1775 i Köpenhamn, död den 16 december 1837 i Kristiania (nuvarande Oslo), var en dansk-norsk rättslärd och statsman. Han var far till Christian Ludvig och Carl Fredrik Diriks samt farfar till Karl Edvard Diriks.

Diriks blev fullmäktigeledamot i Hof- og Stadsretten i Köpenhamn 1800, överflyttade 1806 till Norge, där han samma år blev assessor i Kristiansands stiftoverret. År 1812 blev han byfogde och sorenbirkeskriver i Larvik. Diriks var medlem av riksförsamlingen på Eidsvold 1814, och invaldes i konstitutionskommittén och spelade som dess sekreterare en betydande roll vid grundlagens utformning. Samma år utnämndes han till professor i lagkunskap och generalpolitidirektör i Kristiania. Han var statsråd och chef för politidepartementet 1814–1818. Diriks var chef för de förenade justitie- och politidepartementen 1818–1825 och för kyrkodepartementet 1825–1836. Diriks blev kommendör med stora korset av Nordstjärneorden 1818 och ledamot av Det Kongelige Norske Videnskabers Selskab i Trondhjem 1824.