Lightship

Tulelaev (ka: ujuvmajakas) on valgus- ja helisignalisatsiooniseadmega ankurdatud laev, mis tähistab veekogus ohtlikku kohta (nt madalat) või näitab laevatee käänukohta.

Eestis kasutati esimest korda tulelaeva 1858. aastal Tallinna madalal. 20. sajandil on Eesti vetes seisnud 4 tulelaeva: TallinnaMadal, Hiiumadal, Sarõtšev ja Reserv.

Majakkalaiva on valolaitteella varustettu kelluva merenkulun turvalaite, joka on ankkuroitu paikkaan, jonne kiinteän turvalaitteen pystyttäminen ei ole ollut mahdollista. Majakkalaivoja käytetään varoittamaan merenkululle vaarallisista kohteista, kuten karikoista ja matalikoista, tai ohjaamaan satamaan saapuvia aluksia väylän alkuun. Yleensä majakkalaivat on maalattu punaisiksi, jotta ne erottuisivat paremmin muutoin siniharmaasta ympäristöstään.

Fyrskip er ei fyrlykt som er plassert på eit permanent oppankra fartøy.

Noreg har hatt fyrskip på to stader. Sluppen «Enigheden» vart lagt ut ved Lepsøyrev nord for Ålesund i 1856. Skipet havarerte året etter. Lepsøyrev fyr vart bygd i 1879, etter at det hadde vore gjort fleire forsøk med nye fyrskip i området.

I 1919 vart eit fyrskip lagt ut ved Ildjernsflu ved Nesodden. Skipet vart pårent og sokk 9. februar 1929. Eit nytt fyrskip vart lagt ut, og det heldt seg flytande til 1968, då det vart kondemnert og erstatta med ei botnfundamentert fyrlykt.

I Noreg vart det ikkje fleire fyrskip. Dei fleste stader langs kysten var det mogleg å plassere fyr langt ut frå land, derfor var det ikkje behov for fyrskip. Fyrstasjonar på land var dessuten både langt sikrare og billegare i drift enn fyrskip. Men i mange andre land, for eksempel Danmark, Nederland og Storbritannia, fekk fyrskip ei større utbreiing.

Fyrskip er betegnelsen på en fyrlykt som er plassert på et permanent oppankret fartøy.

Norge har hatt fyrskip på to steder. Sluppen «Enigheden» ble lagt ut ved Lepsøyrevet nord for Ålesund i 1856. Skipet havarerte året etter. Lepsøyrev fyr ble bygget i 1879, etter at det hadde vært gjort flere forsøk med nye fyrskip i området.

I 1919 ble et fyrskip lagt ut ved Ildjernsflu ved Nesodden. Skipet ble pårent og sank 9. februar 1929. Et nytt fyrskip ble lagt ut, og det holdt seg flytende til 1968, da det ble kondemnert og erstattet med en bunnfundamentert fyrlykt.

I Norge ble det ikke flere fyrskip. De fleste steder langs kysten var det mulig å plassere fyr langt ut fra land, derfor var det ikke behov for fyrskip. Fyrstasjoner på land var dessuten både langt sikrere og billigere i drift enn fyrskip. Men i mange andre land, for eksempel Danmark, Nederland og Storbritannia, fikk fyrskip en større utbredelse.

Fyrskepp kallas ett fartyg försett med en fyrliknande belysningsanordning, avsett att ligga för ankar för att varna sjöfarare för fara (exempelvis grund), markera farleder eller som angöringsfyr. Fyrskeppet kan sakna egen framdrivning och används där det är för djupt att bygga en konventionell fyr. Gemensamt för fyrskepp världen över är att så gott som samtliga är rödmålade med stationens eller grundets namn skrivet på båda sidor om skrovet. Undantaget är fyrskepp med lots fast placerad ombord. Dessa skepp är svartmålade och har antingen stationsnamnet eller det lokala ordet för lots skrivet på båda sidor.